อะไรคือความยากในการตรวจจับโดรนในระบบเรดาร์?

ทุกคนรู้ดีว่าระบบเรดาร์นั้นยากต่อการระบุโดรนขนาดเล็กและโดรนที่บินใกล้พื้นดิน แล้วความยากในการตรวจจับโดรนคืออะไร?

1. การย่อขนาดและการปกปิด: โดรนจำนวนมากมีปริมาตรน้อย ส่งผลให้พื้นที่กระจายเรดาร์มีขนาดเล็กและบินในระดับความสูงต่ำ โอกาสที่เรดาร์จะตรวจจับได้น้อยลงอีกด้วย ในการตรวจจับเป้าหมาย เรดาร์จะต้องอยู่ในแนวสายตาของโดรน นี่เป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมในเมือง เนื่องจากโดรนอาจปรากฏในแนวสายตาของเซ็นเซอร์เพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่จะหายไปอีกครั้ง

2. การหลบหลีกและโฉบ: ยานพาหนะทางอากาศไร้คนขับสามารถบินหลบหลีกได้อย่างรวดเร็ว และอาจเปลี่ยนทิศทางการบินและความเร็วได้ตลอดเวลา ซึ่งทำให้การตรวจจับเรดาร์ลำบาก โหมดการบินบางโหมด โดยเฉพาะการลอยตัวและการเคลื่อนที่ในแนวตั้ง อาจตรวจจับโดรนได้ยากกว่าสำหรับระบบตรวจจับที่ใช้อัลกอริธึมติดตามอัตโนมัติ

3. เสียงพื้นหลังที่ซับซ้อน: เมื่อเรดาร์ตรวจจับโดรน จำเป็นต้องแยกแยะสัญญาณเสียงก้องของโดรนจากเสียงพื้นหลังที่ซับซ้อน ตัวอย่างเช่น โดรนอาจบินในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อน เช่น เมือง พื้นที่ภูเขา หรือมหาสมุทร ซึ่งมีแหล่งกำเนิดสัญญาณรบกวนเรดาร์จำนวนมาก รวมถึงเสาอากาศสื่อสาร วิทยุสองทาง ระบบโทรมาตร และแม้แต่สายไฟและไฟ LED

4. การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีการลักลอบ: โดรนสามารถใช้เทคโนโลยีการลักลอบต่างๆ ได้ เช่น วัสดุดูดซับเรดาร์ การเคลือบการลักลอบ วัสดุที่ไม่ใช่โลหะ และวัสดุคอมโพสิต เพื่อลดแสงสะท้อนของคลื่นเรดาร์ ทำให้พื้นที่สะท้อนของโดรนบนเรดาร์มีขนาดเล็กลงและ ตรวจจับได้ยาก การออกแบบและโครงสร้างพิเศษยังสามารถนำมาใช้ เช่น พื้นผิวลาด เพื่อกระจายคลื่นเรดาร์ แทนที่จะสะท้อนกลับไปยังเรดาร์ ซึ่งสามารถลดโอกาสที่เรดาร์จะตรวจพบได้ เพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบเครื่องยนต์และใช้การเคลือบรังสีความร้อนเพื่อลดประสิทธิภาพการตรวจจับของระบบตรวจจับอินฟราเรด เช่น เรดาร์ถ่ายภาพความร้อน

เทคโนโลยีการซ่อนตัวข้างต้นสามารถใช้แยกกันหรือรวมกันเพื่อลดความเสี่ยงในการตรวจจับโดรน อย่างไรก็ตาม ควรสังเกตว่าเทคโนโลยีการลักลอบเหล่านี้ไม่สามารถป้องกันโดรนไม่ให้ถูกตรวจจับได้อย่างสมบูรณ์ แต่จะลดโอกาสและประสิทธิผลของการตรวจจับลง

5. การติดตามหลายเป้าหมาย: ในสภาพแวดล้อมสนามรบสมัยใหม่ มีความเป็นไปได้สูงที่จะมีโดรนหลายลำพร้อมกัน เรดาร์จะต้องสามารถติดตามและแยกแยะเป้าหมายทั้งหมดได้ ซึ่งทำให้ประสิทธิภาพของระบบเรดาร์มีความต้องการสูง เพื่อให้มีประสิทธิภาพ ระบบตรวจจับระบบต่อต้านโดรนจำเป็นต้องมีอัตราผลบวกลวงและผลลบลวงต่ำ นี่เป็นเรื่องยากที่จะบรรลุผล

องค์ประกอบการตรวจจับ C-UAS ต้องมีความไวเพียงพอที่จะตรวจจับโดรนทั้งหมดในพื้นที่ใช้งาน แต่ระบบที่มีความละเอียดอ่อนมากเกินไปอาจสร้างการแจ้งเตือนที่ผิดพลาดจำนวนมาก ส่งผลให้ระบบไม่สามารถใช้งานได้ จากผลการทดสอบระบบต่อต้านโดรน การแยกแยะเป้าหมายที่แท้จริงในสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนต้องใช้ "กำลังคนจำนวนมาก"

6. ข้อจำกัดด้านต้นทุนและทรัพยากร: แม้ว่าจะมีเทคโนโลยีเรดาร์ขั้นสูงบางอย่างที่สามารถปรับปรุงประสิทธิภาพของการตรวจจับโดรนได้ แต่เทคโนโลยีเหล่านี้มักจะมีราคาแพงและต้องใช้ทรัพยากรการประมวลผลจำนวนมาก ซึ่งไม่เอื้อต่อการปรับใช้ในวงกว้าง โดรนมีต้นทุนและเกณฑ์ต่ำกว่า และสามารถนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย ถือเป็นความท้าทายอย่างมากต่อเทคโนโลยีเรดาร์

นอกจากนี้ ระบบเรดาร์จำเป็นต้องรวมเทคโนโลยีอื่นๆ เช่น อิเล็กโทรออปติก อินฟราเรด ความถี่วิทยุ ฯลฯ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำและความน่าเชื่อถือของการตรวจจับโดรน